ઉજ્જડ ઘર, પાડોશીઓને જોઈને ભાવુક થયા ઝાકિયા, ગુજરાત રમખાણોના 21 વર્ષ બાદ પહોંચ્યા પોતાના ઘરે...

ઝી બ્યુરો/અમદાવાદઃ ગુજરાતના ગોધરામાં 27 ફેબ્રુઆરી, 2002ના રોજ અયોધ્યાથી કાર સેવકોને લઈને પરત ફરી રહેલી સાબરમતી એક્સપ્રેસ ટ્રેનને આગ ચાંપવામાં આવી હતી. સાબરમતી એક્સપ્રેસના S-6 કોચમાં આગ લાગવાથી 59 લોકોના મોત થયા હતા. પછી રાજ્યમાં રમખાણો શરૂ થઈ ગયા. આ રમખાણોમાં 1200થી વધુ લોકોએ જીવ ગુમાવ્યા હતા. આ અકસ્માતને બે દાયકાથી વધુ સમય વીતી ગયો છે. જ્યારે, કોંગ્રેસના પૂર્વ સાંસદ એહસાન જાફરીનો પરિવાર પણ આ રમખાણોનો શિકાર બન્યો હતો. આ દરમિયાન અહેસાન જાફરીની પત્ની ઝાકિયા જાફરી અમદાવાદના જૂના ઘરે પહોંચી હતી. જ્યાં નંરસહાર થયો હતો.

ઝાકિયા જાફરી (87) તેમની પુત્રી નિશરીન જાફરી હુસૈન (57) અને માનવાધિકાર કાર્યકર્તા અને જેસ્યુટ ફાધર સેડ્રિક પ્રકાશ સાથે અહીં પહોંચ્યા હતા. સ્વર્ગસ્થ અહેસાન જાફરીની પત્ની ઝાકિયા જાફરી અમદાવાદની ગુલબર્ગ સોસાયટીમાં બે માળના મકાનના પ્રવેશદ્વાર પર ઉભી હતી, જ્યાં તે 2002 પહેલા તેના પતિ અને બાળકો સાથે રહેતી હતી. 21 વર્ષ પહેલા તેના પતિ સહિત તેના સમુદાયના 69 લોકોની તોફાનીઓએ હત્યા કરી હતી. પોતાના પરિવારના સભ્યોને શ્રદ્ધાંજલિ આપવા આવેલી ઝાકિયા જાફરી પડોશીઓને પણ મળી હતી. અગાઉ ઝાકિયા 28 ફેબ્રુઆરી 2012ના રોજ આ સોસાયટી (તેના ઘર)ની મુલાકાતે આવી હતી.

ઝાકિયાની દીકરીએ વ્યક્ત કર્યું પોતાનું દર્દ 
અહેવાલ મુજબ અમેરિકામાં રહેતી પુત્રી નિસરીને જણાવ્યું કે ઉંમરની સાથે તેને (ઝાકિયા) પીડા ઓછી થાય છે. કેટલીકવાર જ્યારે તે છોડને જુએ છે, ત્યારે તેને અમારા ઘરની પાછળના સીતાફળના ઝાડની યાદ આવે છે. હું પિતાજી (અહસાન જાફરી)ને ખૂબ યાદ કરીએ છીએ, મોટાભાગે સારી યાદો હંમેશાં યાદ આવે છે. તે અહીં (અમદાવાદમાં) આવતા ડરી ગઈ હતી. મારા આશ્વાસન બાદ હું તેની સાથે રહીશ એવી મારી ખાતરી પછી, તે સંમત થઈ ગઈ… તે આ ઘર, ત્યાંનું જીવન અને તેની પોતાની જગ્યાને યાદ કરે છે.

ઝાકિયા જાફરી ગુજરાતને માને છે પોતાનું સાસરું
જો કે, નિશરીન વધુમાં જણાવ્યું હતું કે, “મારી માતા ઝાકિયાને યાદ કરાવવાનું ક્યારેય ભૂલતી નથી કે મારા પિતાએ તેમના જીવનકાળમાં અસાધારણ સિદ્ધિઓ હાંસલ કરી, ત્યારે તેઓ સંઘના નેતા હતા. “તેમનું સામાન્ય નિયમિત જીવન ઉથલપાથલ થઈ ગયું હતું અને તે ફરી ક્યારેય જેવું હતું તેવું ન થયું. માતા (ઝાકિયા) ગુજરાતને તેના સાસરિયાનું ઘર તરીકે યાદ કરે છે, કારણ કે તે મૂળ મધ્યપ્રદેશની છે. તેણે પોતાનું સ્વતંત્ર જીવન અહીં વિતાવ્યું. જેને ખૂબ જ નિર્દયતાથી છીનવી લેવામાં આવ્યું. તેણે એક જીવંત નરકમાં ફેરવી દેવામાં આવ્યું."

નિર્જન પડ્યું છે ઘર 
નિશરીન જણાવે છે કે, હું મારા પિતાની ખૂબ નજીક હતી. રોજબરોજના કામકાજમાં તેમને યાદ કર્યા વિના રહી ન શકતી નહોતી. કંઈક એવું જ સરળ છે જેમ મહિલાઓને તેમના ટેરેસ પર લાલ મરચાં સૂકવતા જોવું તે આજે પણ મને યાદ છે. બે માળનું આ મકાન 2002થી ઉજ્જડ પડેલું છે. જેમાં તિરાડો, તૂટેલી સીડી, જાળી, કાટ લાગી ગયેલી જાળી, છત પરની તૂટેલી પાણીની ટાંકી અને ઘરની પાછળની ઉંચી ઝાડીઓ છે.