Pune News: ਕੰਪਨੀ 'ਚ ਐਨਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਕਿ ਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ; ਦਫਤਰ 'ਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਅੰਤਿਮ ਸਸਕਾਰ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਿਆ!

Pune News: ਟਾਰਗੇਟ, ਮੀਟਿੰਗਾਂ, ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ, ਸਮਾਂ-ਸੀਮਾਵਾਂ, ਲੰਬੀਆਂ ਡਿਊਟੀਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਜੋ ਹਰ ਹਫ਼ਤੇ ਬਦਲਦੀਆਂ ਹਨ...ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਇੰਡਸਟ੍ਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਇਸ ਨਾਲ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ, ਅਕਸਰ ਅਜਿਹੇ ਵਰਕ ਕਲਚਰ ਦਾ ਅਸਰ ਸਟਾਫ ਦੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਨਿੱਜੀ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਕਲਚਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅੱਜ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਾਨਸਿਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੁਝ ਯੂਕੇ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਸਰਵਿਸ ਪ੍ਰੋਵਾਈਡਰ ਕੰਪਨੀ ਅਰਨਸਟ ਐਂਡ ਯੰਗ ਇੰਡੀਆ ਯਾਨੀ EY ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਕੰਮ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਬੋਝ ਕਾਰਨ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਹੈ।

ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਨੇ Ernst & Young India ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਰਾਜੀਵ ਮੇਮਾਨੀ ਨੂੰ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੀ 26 ਸਾਲ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿਗੜ ਗਈ। ਕੰਪਨੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ 4 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ।

ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਤੋਂ ਦਫ਼ਤਰੀ ਕਲਚਰ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਬੱਚੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਅਸੀਂ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਭ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਹਾਡੀ ਸੰਸਥਾ ਵਰਕ ਕਲਚਰ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗੀ।"

EY ਨੇ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰ 'ਤੇ ਬਿਆਨ ਵੀ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਲੜਕੀ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਅਫਸੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਈਵਾਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ।

ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, "ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ ਅੰਨਾ ਪ੍ਰਸਾਦ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਨਵੰਬਰ ਵਿੱਚ ਚਾਰਟਰਡ ਅਕਾਊਂਟੈਂਸੀ (ਸੀਏ) ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਸਾਲ 19 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਈ.ਵਾਈ. ਜੁਆਇਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਅੱਗੇ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, "ਉਹ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਦਾਦਿਲੀ ਕੁੜੀ ਸੀ। ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਉਣ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਪਨੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਸੀ। EY ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਮੈਂ ਸੀ। ਕੰਪਨੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਪਰ 4 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲੀ ਕਿ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।

ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, "ਮੇਰੀ ਧੀ ਇੱਕ ਫਾਈਟਰ ਸੀ। ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਟਾਪ ਕੀਤਾ। ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਹ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚੰਗੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੀਏ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਡਿਸਟਿੰਕਸ਼ਨ ਨਾਲ ਪਾਸ ਕੀਤੀ।"

ਆਗਸਟੀਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਅੰਨਾ EY ਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ, ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਟੀਮ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਟਾਫ ਨੇ ਕੰਮ ਦੇ ਬੋਝ ਕਾਰਨ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤਨਦੇਹੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਬੋਝ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਧਾਰਨਾ ਬਦਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ।

ਆਗਸਟੀਨ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, "ਅੰਨਾ ਨੇ EY 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਕੰਪਨੀ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੰਮ ਦੇ ਬੋਝ, ਨਵੇਂ ਮਾਹੌਲ ਅਤੇ ਲੰਬੀਆਂ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿਗੜਣ ਲੱਗੀ। ਕੰਮ ਦੇ ਕਲਚਰ ਦਾ ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ 'ਤੇ ਮਾੜਾ ਅਸਰ ਪਿਆ। ਉਹ ਤਣਾਅ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੀ।

ਆਗਸਟੀਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਅੰਨਾ ਦੇ ਸੀਏ ਕਨਵੋਕੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ 6 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਪੁਣੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਉਸਦੀ ਧੀ ਨੇ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਜਕੜਨ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ। ਆਗਸਟੀਨ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ, "ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਲੈ ਗਏ। ਉਸਦੀ ਈ.ਸੀ.ਜੀ. ਕੀਤੀ ਗਈ। ਰਿਪੋਰਟ ਨਾਰਮਲ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਦਿਲ ਦੇ ਮਾਹਿਰ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਵੀ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਕੁਝ ਦਵਾਈਆਂ ਲਿਖੀਆਂ। ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਨਾ ਨੇ ਕੰਮ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਸ ਨੇ ਹੋਰ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਬੋਝ ਵਧ ਜਾਵੇਗਾ। ਟੀਚੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿਗੜਦੀ ਗਈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।"

ਆਗਸਟੀਨ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, "ਕਾਸ਼ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਬਚਾ ਸਕਦਾ। ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਾਂ। ਕਾਸ਼ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਾਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਹੁਣ ਕਹਿਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ। ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ."